Το θέατρο του παραλόγου ήταν το έργο που επέλεξε αυτό το καλοκαίρι να ανεβάσει το Υπουργείο Παιδείας, ως συνέχεια πολλών, κακοστημένων και πρόχειρων παραστάσεων, με τις οποίες προσβάλλει την κοινή λογική και την εργασιακή ειρήνη χιλιάδων εκπαιδευτικών που καθημερινά δίνουν αγώνα επιβίωσης.
Η πολυδιαφημισμένη αξιοκρατία, η διαφάνεια, η αντικειμενικότητα που ευαγγελιζόταν η πολιτική ηγεσία του ΥΠΔΜΘ με την εφαρμογή του Ν.3848/2010 για τις επιλογές Διευθυντών Σχολικών Μονάδων πήγαν περίπατο, παραχωρώντας τη θέση τους στην παντελή έλλειψη σοβαρότητας. Η ίδια η πολιτική ηγεσία του ΥΠΔΜΘ καταστρατήγησε το νομοθέτημά της, το οποίο προέβλεπε ρητά ότι η διαδικασία επιλογής Σχολικών Συμβούλων προηγείται της διαδικασίας επιλογής Διευθυντών Σχολείων. Οδηγήθηκε στην αυθαιρεσία όταν, για να διορθώσει το λάθος της ώστε να μη δεχθεί κατά χιλιάδες τις όποιες ενστάσεις, με νομοθετική ρύθμιση απέκλεισε από τη διαδικασία επιλογής των Σχολικών Συμβούλων όσους τοποθετηθούν ως Διευθυντές, ενώ κάλεσε όσους είχαν δηλώσει σχολεία να ανακαλέσουν. Στο Ν. Δωδεκανήσου επτά ικανοί συνάδελφοι αναγκάστηκαν να «αυτοαποκλειστούν» από τη διαδικασία, με μεγάλο επιστημονικό αλλά και διοικητικό κόστος για τα σχολεία που θα αναλάμβαναν.
Είναι φανερό πως η ηγεσία του Υπουργείου, πριν καταλήξει σε όλα αυτά τα τραγελαφικά και παράλογα τεχνάσματα, βρέθηκε σε ολική σύγχυση, γιατί αλλιώς (δεχόμαστε και την εξήγηση περί ανίκανων και παρατρεχάμενων συμβούλων –manager των υπουργών) δε θα μπορούσαν να ερμηνευτούν οι καθημερινές, αντικρουόμενες εγκύκλιοι για τη μοριοδότηση των υποψήφιων Διευθυντών που έδιναν και έπαιρναν στα γραφεία των Διευθύνσεων και άλλαζαν κάθε τόσο τη σειρά των αξιολογικών πινάκων.
Καταγγελίες και ενστάσεις, σε όλη τη χώρα, καταδεικνύουν την προχειρότητα με την οποία στήθηκαν τα Συμβούλια Επιλογής, την κομματική αποστολή που ανέλαβαν να εκτελέσουν αλλά και, σε πολλές περιπτώσεις, την επιστημονική ένδεια ορισμένων μελών των Συμβουλίων που ανέλαβαν να κρίνουν, ως επαΐοντες, τους υποψήφιους Διευθυντές, παρά το γεγονός ότι ορισμένοι από τους κρινόμενους διέθεταν περισσότερα προσόντα από τους κριτές!
Η ρήση ότι «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια», ταιριάζει απόλυτα, στη σύνθεση και λειτουργία του Συμβουλίου Επιλογής Διευθυντών Σχολικών Μονάδων Ν. Δωδεκανήσου, το οποίο μπορεί να βαθμολογήθηκε με άριστα ως προς την αξιοπρεπή στάση που κράτησε στη διαδικασία των συνεντεύξεων, όμως, πήρε κάτω από τη βάση για τη βαθμολογία που επεφύλαξε σε πολλούς υποψήφιους Διευθυντές, επειδή άλλους ευνόησε κι άλλους αδίκησε. Αρκεί να ρίξει κανείς μια και μόνο ματιά στη βαθμολογία των υποψήφιων Διευθυντών, συγκρίνοντας τους αξιολογικούς πίνακες πριν και μετά τη συνέντευξη για να βγάλει αβίαστα τα συμπεράσματά του. Ένα παιχνίδι εντυπώσεων και τακτοποίησης θέσεων που λειτούργησε, δυστυχώς, εις βάρος τόσο της διαδικασίας αλλά και της αξιοπρέπειας των υποψηφίων Διευθυντών.
Τα μέλη του Συμβουλίου, κρατώντας δυο μέτρα και δυο σταθμά, σύμφωνα με τις μαρτυρίες πολλών υποψήφιων Διευθυντών αλλά και τα στοιχεία του πίνακα που εμφανίζει τα τελικά μόρια αξιολόγησης, φαίνεται πως βαθμολόγησαν με διαφορετικά κριτήρια τις σωστές απαντήσεις, ανάλογα με τον υποψήφιο, υποβάλλοντας άλλοτε λίγες και βοηθητικές ερωτήσεις, υποστηρίζοντας τον υποψήφιο και άλλοτε πολλές και πιεστικές για να τον αγχώσουν και να τον δυσκολέψουν ενώ δεν ήταν λίγες οι αιτιάσεις για βαθμολογικό προβάδισμα της εικόνας που είχαν για εκπαιδευτικούς πριν από τη συνέντευξη.
Αναλύοντας, λοιπόν, συγκριτικά τους πίνακες πριν και μετά από τη συνέντευξη αξίζει να αναφερθούμε στις παρακάτω επισημάνσεις:
Ο 1ος στη λίστα των αντικειμενικών και επιστημονικών κριτηρίων κατετάγη 83ος στη συνέντευξη επί συνόλου 116 υποψηφίων.
Ο 6ος κατετάγη 99ος , ο 15ος κατετάγη 108ος, ο 22ος κατετάγη 116ος, ο 24ος κατετάγη 115ος, ο 29ος κατετάγη 104ος, ο 30ος κατετάγη 117ος, ο 31ος κατετάγη 100ος, ο 33ος κατετάγη 93ος, ο 37ος κατετάγη 94ος, ο 42ος κατετάγη 90ος, ο 47ος κατετάγη 112ος, ο 48ος κατετάγη 102ος, ο 49ος κατετάγη 109ος, ο 68ος κατετάγη 110ος, ο 72ος κατετάγη 114ος κι άλλες πολλές προς τα κάτω ανατροπές που, όπως ήταν φυσικό, ανέβασαν σε επιθυμητές θέσεις στους τελικούς πίνακες κατάταξης άλλους υποψήφιους Διευθυντές, οι οποίοι πριμοδοτήθηκαν με το απόλυτο άριστα της επιτροπής και φυσικά θα επιβραβευθούν με την επιλογή των σχολείων της επιλογής τους. «Τυχαίο; Δε νομίζω!!!»
Μολονότι δε μοιάζει αρνητική η τελική κατάταξη, ως προς τα νέα πρόσωπα που ανέρχονται, εξελίσσονται και πιθανόν να αποδειχθούν ικανά στελέχη, στη θέση ευθύνης που θα τοποθετηθούν, η συνολική στάση του Συμβουλίου Επιλογής παραπέμπει, όμως, σε αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκ μέρους του προς τους βαθμολογικά αδικηθέντες, οι οποίοι είδαν έκπληκτοι ότι τα επιστημονικά τους προσόντα, η εμπειρία τους και η συγκρότησή τους δεν επαρκούν, δυστυχώς, για να καταλάβουν μια θέση στελέχους της εκπαίδευσης. Διαπίστωσαν δηλαδή, ιδιαίτερα σήμερα, την εποχή της πολυδιαφημιζόμενης αξιοκρατίας, ότι δεν αρκεί να είσαι ΑΡΙΣΤΟΣ αλλά πρέπει να είσαι και ΑΡΕΣΤΟΣ…
Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, με νέα εγκύκλιό του, το ΥΠΔΜΘ (4/8/2011, Αρ. Πρωτ.75451β/Δ2) συνεχίζει το θέατρο του παραλόγου. Η εγκύκλιος αυτή, δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους υποψηφίους Διευθυντές να κάνουν νέες δηλώσεις προτίμησης ή να τροποποιήσουν τις αρχικές τους, ύστερα από σχετική πρόσκληση των Διευθυντών Εκπαίδευσης, γεγονός που παραβιάζει το νόμο 3848/2010 και τινάζει το θεσμό στον αέρα διότι κάποιος που γνωρίζει τις προτιμήσεις και την τοποθέτηση -ανακοινώθηκαν κάποιες- συναδέλφου του μπορεί να διεκδικήσει τη θέση του.
Καθυστερεί λοιπόν το ΥΠΔΜΘ την τοποθέτηση των Διευθυντών/ντριών για ένα τουλάχιστον δεκαήμερο ακόμη και δημιουργεί προβλήματα και ερωτηματικά για το εάν οι Σχολικές Μονάδες ξεκινήσουν ομαλά και χωρίς προβλήματα το Σεπτέμβριο.
